ارزیابی اثر مواجهات صوتی، حساسیت و آزار ناشی از آن بر نشخوار خشم در کارگران محیط های صنعتی

ارزیابی اثر مواجهات صوتی، حساسیت و آزار ناشی از آن بر نشخوار خشم در کارگران محیط های صنعتی

کد: G-1078

نویسندگان: زهرا صباغی © ℗, یگانه عباسی دلوئی, وحیده ابوالحسن نژاد, الهه الله یاری

زمان بندی: زمان بندی نشده!

برچسب:

دانلود: دانلود پوستر

خلاصه مقاله:

مقدمه

شاغلین محيط هاي صنعتي به طور مداوم با عوامل زیان آور مختلفی از جمله صدا مواجهه داشته که سلامتی آنان را از جنبه فیزیکی، روانی و اجتماعی تحت تاثیر قرار می دهد. افراد با ویژگی های شخصیتی مختلف، درجات متفاوتی از احساس ناراحتی از صدا را نشان می دهند. از طرفی نشخوار خشم در افراد تحت مواجهه می تواند آنها را با تجربه واکنش های خشم رو به رو سازد. فرایندی شناختی که در جریان تجربه ي خشم ظاهر شده، پس از آن ادامه می یابد و مسئول تداوم و افزایش خشم و نهایتا بروز پرخاشگری به حساب می آید. با توجه به اینکه ارتباط به دور از خشم و خشونت از جمله با ارزش ترين رفتارها در محیط کار بوده و تاثير مثبت قابل توجهی در كاهش هزينه هاي توليد، افزایش كيفيت محصولات توليدی و بهره وري دارد، بررسی اثر صدا و پیامدهای آن در بروز نشخوار فکری ضروری به نظر می رسد. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر مواجهات صوتی، حساسیت و آزار ناشی از آن بر نشخوار خشم در کارگران محیط های صنعتی انجام گردید.

مواد و روش‌ها

در این پژوهش مقطعی، سنجش مواجهه صوتی بر اساس استاندارد ISO 9612 با استفاده از دستگاه دوزیمتر TES-660 صورت پذیرفت. پرسشنامه دموگرافیک برای جمع آوری اطلاعات فردی استفاده و حساسیت افراد به صدا با استفاده از پرسشنامه حساسیت به صدای واینشتاین و نشخوار خشم بر اساس ساكودولسكي و همكاران جمع آوری شد. آزار صوتی در افراد نیز با استفاده از مقیاس آزاردهندگی صوت طبق استاندارد ISO 15666بررسی و داده های بدست آمده با استفاده از SPSS ورژن 26 تحلیل گردید و اثر همزمان متغیرها با استفاده از مدل رگرسیون خطی بررسی شد.

یافته‌ها

این مطالعه بر روی 110 نفر از کارگران صنایع کاشی با میانگین سنی3/7± 2/37 سال انجام شد. میانگین سابقه کاری در افراد مورد مطالعه 9/4±09/12 با حداقل 3 و حداکثر 21 سال تعیین گردید. میانگین مواجهه صوتی در افراد مورد بررسی 53/7 ± 3/83 دسی بل بدست آمد. آزمون همبستگی ارتباط معناداری را میان میزان مواجهات صوتی افراد با حساسیت به صدا و آزار صوتی در آنان نشان نداد. اما افراد با حساسیت بیشتر نسبت به صدا به طور معناداری درجات بالاتری از آزار صوتی را اظهار نمودند. علی رغم اینکه نشخوار خشم با هیچیک از متغیرهای دموگرافیک ارتباط معناداری نشان نداده، حساسیت به صدا در افراد، افزایش نشخوار خشم را به همراه داشته است. بررسی اثر همزمان متغیرها در مدل رگرسیون خطی نیز، حساسیت به صدا و آزار صوتی را در ارتباط با نشخوار خشم معنادار نشان داد.

نتیجه‌گیری

با توجه به عدم ارتباط میزان مواجهه صوتی افراد با حساسیت صوتی، آزار ناشی از صدا و نشخوار خشم در آنان، میزان حساسیت به عنوان یک مشخصه ذاتی فردی و ویژگی درونی مستقل از صدا مطرح بوده است. این پارامتر نقش تعیین کننده ای را مستقیما و هم از طریق آزار صوتی در فرآیند شناختی نشخوار خشم داشته لذا، می توان گفت شناسایی و مداخله در فاکتورهای فردی تعیین کننده حساسیت صوتی به کاهش نشخوار در محیط های شغلی کمک می نماید.

واژگان کلیدی

مواجهه صوتی، نشخوار خشم، حساسیت به صدا، آزار صوتی

ارسال دیدگاه توسط مدیریت بسته شده است.