بررسی ارتباط عوامل زمینه‌ای با خستگی در بین رانندگان اتوبوس برون شهری در ایران

بررسی ارتباط عوامل زمینه‌ای با خستگی در بین رانندگان اتوبوس برون شهری در ایران

کد: G-1055

نویسندگان: فرین خانه شناس ℗, عادل مظلومی ©

زمان بندی: زمان بندی نشده!

برچسب:

دانلود: دانلود پوستر

خلاصه مقاله:

مقدمه

مقدمه: خستگی به عنوان یک خطر شغلی پایدار و جدی، با کاهش توانایی راننده در مانور با وسیله‌نقلیه و افزایش احتمال به خواب رفتن پشت فرمان، نقش مهمی در تصادفات رانندگی ایفا می‌کند. در پژوهش حاضر به بررسی ارتباط میان عوامل فردی، شغلی، خواب و استراحت، شرایط اقتصادی و سبک زندگی رانندگان ایرانی با خطر خواب‌آلودگی و به خواب رفتن پشت فرمان پرداختیم.

مواد و روش‌ها

مطالعه توصیفی- تحلیلی حاضر با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته و به روش نمونه‌گیری تصادفی در بین رانندگان اتوبوس برون شهری استان در شهریور ماه سال 1399 تهران گرفت. قبل از بررسی واقعی، یک آزمون پایلوت بین 30 راننده اتوبوس برون شهری برای ارزیابی جامعیت زبان پرسشنامه انجام شد. سپس اصلاحات لازم در پرسشنامه نهایی قبل از توزیع نظرسنجی در بین جامعه گنجانده شد. خستگی حین رانندگی در شش ماه گذشته با استفاده از یک مقیاس سه نقطه ای (از 0 = هرگز، 1 = گاهی اوقات و 2 = همیشه) با وقوع موقعیت های مختلف رانندگی پرخطر ارزیابی شد. 400 پاسخ معتبر توسط رانندگان اتوبوس مرد با میانگین سنی 17/3±67/42 سال (محدوده: 29 تا 60 سال) برای تجزیه و تحلیل استفاده شد. همبستگی عوامل موثر با خستگی رانندگان با استفاده از مدل رگرسیون لجستیک تعیین شد. تجزیه و تحلیل با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS22 انجام گرفت. شاخص اعتبار محتوایی و مقادیر ضریب همبستگی آزمون-بازآزمایی به ترتیب 0/80 و 0/87 و ضریب آلفای کرونباخ پرسشنامه نهایی 86/0 = بود.

یافته‌ها

بر اساس یافته‌ها، نیمی از شرکت کنندگان (5/50%) در شش ماه گذشته خستگی را در حین رانندگی تجربه کرده بودند. نتایج تحلیل رگرسیون لجستیک نشان داد که عوامل زمینه‌ای همگی به طور مستقل با به خواب رفتن و خستگی در حین رانندگی مرتبط بودند. از ویژگی‌های فردی، وضعیت تاهل، سطح تحصیلات، سن، تجربه رانندگی حرفه‌ای کم، شاخص توده بدنی بالا و اندازه دور گردن، ریتم سیرکادین، شب‌گرایی، تیپ شخصیتی برون‌گرا، سلامت جسمی و روانی پایین، از ویژگی‌های شغلی تعداد روزهای رانندگی در هفته، ساعات رانندگی در روز و همچنین داشتن شغل دوم و چرخش شغلی نامنظم، از الگوی کار و استراحت وقفه تنفسی، کیفیت پایین خواب، خواب ناکافی (کمتر از 5 ساعت)، نداشتن خواب نیم‌روزی، از شرایط رانندگی تعداد ساعات رانندگی در روز، تعداد روزهای کاری در هفته، ایمنی جاده، مسیر رانندگی یکنواخت و کیفیت پایین جاده، از سبک زندگی مصرف کم آب و مایعات، کم تحرکی، سیگار کشیدن، مصرف الکل و دارو و از شرایط اقتصادی داشتن شغل دوم ممکن است توانایی راننده را برای مدیریت خستگی کاهش دهد.

نتیجه‌گیری

این مطالعه درک کاملی از عوامل زمینه‌ای مرتبط با رانندگی خواب‌آلود ارائه می‌دهد و بر اهمیت در نظر گرفتن این عوامل در هنگام توسعه مداخلات با هدف بهبود رفاه و سلامت راننده و کاهش خطر تصادفات تأکید می‌کند.

واژگان کلیدی

خواب‌آلودگی، عوامل زمینه‌ای، مداخلات ارگونومیکی، راننده، تصادفات جاده‌ای

ارسال دیدگاه توسط مدیریت بسته شده است.