بررسی تاثیر دورکاری بر اختلالات اسکلتیعضلانی و عوامل روانی-اجتماعی با شیوع همهگیری پاندمی کرونا : مقاله مروری
کد: G-1030
نویسندگان: ندا قاسمی ℗, امیرمحمد نجفی پور, محمد حسین نبیان ©, محمد حسین فلاح
زمان بندی: زمان بندی نشده!
دانلود: دانلود پوستر
خلاصه مقاله:
مقدمه
پیشرفت تکنولوژی انعطاف پذیری شغلی را برای کارمندان و کارفرمایان به طور یکسان افزایش داده است. از طرف دیگر، در حالی که دورکاری موثر نیاز به برنامهریزی دارد، همهگیری COVID-19 بسیاری از کارمندان را به سرعت به تغییر محل کار از بیرون به خانه ، بدون اطمینان داشتن از مهیا بودن شرایط وا داشت. هدف از انجام این مطالعه بررسی تاثیر دورکاری بر اختلالات اسکلتیعضلانی (MSDs) و عوامل روانی-اجتماعی در ایام کرونا است.
مواد و روشها
این پژوهش به روش مروری انجام شده است.جستجوی مقالات از سال 2020 تا 2023 در سایتهای PubMed، Science Direct، Google Scholar و با کلمات اصلی Ergonomi ، Teleworking، MSDs، ، COVID19صورت گرفت.
یافتهها
این پژوهش به روش مروری انجام شده است.جستجوی مقالات از سال 2020 تا 2023 در سایتهای PubMed، Science Direct، Google Scholar و با کلمات اصلی Ergonomi ، Teleworking، MSDs، ، COVID19صورت گرفت.
نتیجهگیری
بیشتر مطالعات انجام شده بر افزایش ناراحتیهای اسکلتیعضلانی اشاره دارند. دورکارها درد و ناراحتی اسکلتیعضلانی را بیشتر در ناحیه کمر، گردن، شانهها، بازوها و دستها تجربه کرده اند. ساعات کاری طولانیتر با دورههای استراحت کمتر برای برآورده کردن افزایش تقاضای کاری، انزوای اجتماعی، و عدم حمایت همکاران و مافوقها، همچنین مرزهای مبهم کار و خانه و حضور همه جانبه شغلی، معمولاً از عوامل روانیاجتماعی و سازمانی مرتبط با اختلالات اسکلتیعضلانی هستند. برای بخش خاصی از کارمندان، دورکاری به عنوان یک روش معمول کار در دوره پس از همهگیری باقی خواهد ماند. بنابراین، شناسایی عوامل خطر مرتبط با دورکاری برای اختلالات اسکلتیعضلانی و رسیدگی به آنها با اقدامات پیشگیرانه به موقع از راه دور و نیازهای فردی کارمندان ضروری است.
واژگان کلیدی
ارگونومی، دورکاری، اختلالات اسکلتی عضلانی، پاندمی کرونا
دیدگاه ها (0)
ارسال یک دیدگاه
ارسال دیدگاه توسط مدیریت بسته شده است.