بررسی اختلالات اسکلتی عضلانی و ارتباط آن با میزان رضایت و استرس شغلی در صنعت خودروسازی سال 1402
کد: G-1273
نویسندگان: سیده فاطمه موسوی, محسن یزدانی اول © ℗, شهریار دواچی, رضا حکمت شعار, مجید فلاحی
زمان بندی: زمان بندی نشده!
دانلود: دانلود پوستر
خلاصه مقاله:
مقدمه
نیروی انسانی در سازمان ها عامل مهم بقا، خدمت و موفقیت است و عدم توجه به ویژگی های جسمی و روانی می تواند منجر به آسیب نیروی انسانی شود. عدم توجه به موضوع رضایت شغلی در بلندمدت نظام سازمان را مختل نموده و موجب بروز ناراحتی از کار ، کاهش حس مسئولیت پذیری و در نهایت ترک خدمت می شود. فشارهای روانی ناشی از شغل از جمله استرس هایی است که اگر بیش از حد باشد می تواند با بروز عوارض جسمی ، روانی و رفتاری ، سلامت فرد را به خطر بیندازد. با توجه به اهمیت و ضرورت موضوعاتی که بیان شد، این تحقیق با هدف تعیین رابطه اختلالات اسکلتی عضلانی با میزان رضایت و استرس شغلی در کارکنان صنعت خودروسازی انجام شد.
مواد و روش‌ها
: این مطالعه توصیفی-تحلیلی از نوع مقطعی در سال 1402 انجام شد.80 نفر از پرسنل اداری و خط مونتاژ به روش تصادفی انتخاب شدند. جمع‌آوری داده‌ها با استفاده از پرسشنامه های استرس شغلی (HSE)، رضایت شغلی مینه سوتا و کرنل بود. داده‌ها با نرم افزار SPSS22 و با استفاده از آزمون‌های t-test مستقل، آنالیز واریانس، رگرسیون پواسون و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شدند. داشتن حداقل یکسال سابقه کاری معیار ورود و معیارخروج داشتن سابقه اختلالات اسکلتی عضلانی قبل از شروع کار در این صنعت بود.
یافته‌ها
تمامی افراد شرکت کننده در مطالعه مرد با میانگین سن 7/8±39/9 و سابقه کاری 7/9±16/5بودند. شایع ترین مناطق درگیر اختلالات اسکلتی-عضلانی در بخش مونتاژ گردن (%90)، کمر (87/5 %)، مچ دست راست کمر (67/5 %)، شانه راست(65 %)، ناحیه فوقانی پشت (55 %) و در بخش اداری مچ دست راست (91/7 %)، مچ دست چپ (71 %)، کمر(70 %) و گردن(55 %)بود. ارتباط معناداری بین متغیر نوع شغل و شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی مشاهده شد (p0/05). استرس شغلی و رضایت شغلی ارتباط معناداری با اختلالات اسکلتی عضلانی در هر دو واحد مونتاژ و اداری داشت (p0/05). بین رضایت شغلی افراد با نمره استرس شغلی هم در بخش ادرای و هم در بخش مونتاژ ارتباط معنا دار و مثبتی یافت شد (p0/05). همچنین استرس شغلی افراد و میزان رضایت شغلی با نوع شغل و ساعت کاری ارتباط معنا داری داشتند.
نتیجه‌گیری
در مطالعه حاضر نوع شغل و ساعت کاری به عنوان دو عامل تأثیرگذار بر سه پارامتر اختلالات اسکلتی عضلانی، رضایت شغلی و استرس شغلی است، به طوری که افراد مشغول در بخش اداری به مراتب رضایت بیشتر، استرس و درد کمتری را به نسبت کارکنان بخش مونتاژ گزارش کردند. نتايج و بررسی های اين مطالعه نشان داد شيوع اختلالات اسكلتی – عضلانی در مشاغل پر استرس واحد مونتاژ بالا بوده و درد مزمن کارکنان، با ناتواني و رضایت پایین آنها همراه است. بنابراین برنامه هاي مداخلاتي براي پيشگيري از اختلالات اسكلتی – عضلانی می بايست برنيازهاي فيزيكي و رواني شاغلین ، همچنین مديريت استرس شغلی متمركز شوند. با توجه به اینکه این پژوهش نشان داد بین رضایت شغلی و شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی رابطه معناداری وجود دارد، می توان با افزایش سطح رضایت شغلی از شیوع این اختلالات کاست.
واژگان کلیدی
اختلالات اسکلتی- عضلانی، رضایت شغلی، استرس شغلی
دیدگاه ها (0)
ارسال یک دیدگاه
ارسال دیدگاه توسط مدیریت بسته شده است.