بررسی الزامات عملکرد دستکش های مقاوم در برابر خطرات مکانیکی بر اساس استانداردها

بررسی الزامات عملکرد دستکش های مقاوم در برابر خطرات مکانیکی بر اساس استانداردها

کد: G-1268

نویسندگان: آی سا قاسمی کوزه کنان ℗, مصطفی پویاکیان ©

زمان بندی: زمان بندی نشده!

برچسب:

دانلود: دانلود پوستر

خلاصه مقاله:

مقدمه

دست یکی از آسیب پذیرترین اندام ها در محیط های شغلی بوده و در معرض خطرات بسیاری از جمله ساییدگی، بریدگی، پارگی، سوراخ شدگی و ضربه قرار می گیرد. این حوادث سالانه منجر به هزینه های مستقیم و غیرمستقیم بسیاری می شود. استفاده از دستکش های ایمنی مناسب برای حفاظت دست افراد بسیار مهم بوده و انتخاب دستکش نامناسب می تواند به اندازه عدم استفاده از دستکش خطرناک باشد. استانداردها می توانند راهنمای مناسبی برای انتخاب دستکش مناسب باشند. بنابراین آشنایی با استانداردهای موجود و شناخت عوامل موثر در انتخاب دستکش های ایمنی، می تواند در کاربرد صحیح آن ها اثرگذار باشد. هدف مطالعه حاضر بررسی الزامات عملکرد دستکش های مقاوم در برابر خطرات مکانیکی بر اساس مقایسه استاندارد های موجود می باشد.

مواد و روش‌ها

با توجه به اهمیت بسیار زیاد استانداردها برای تشخیص دستکش با سطح حفاظتی مناسب در برابر خطرات مکانیکی در محیط کار، استانداردهای اروپایی و آمریکایی موجود برای ارزیابی عملکرد دستکش های محافظتی در برابر خطرات مکانیکی شناسایی گردید. این استانداردها شامل استانداردهای EN388 و ANSI/ISEA138 است. این استانداردها از نظر مفاهیمی از جمله انواع خطرات مکانیکی اعم از ساییدگی، بریدگی، پارگی، سوراخ شدگی و ضربه که توسط این استانداردها پوشش داده می شود، نحوه انجام تست مقاومت در برابر انواع خطرات مکانیکی، نقاط موردنظر برای انجام تست، معیارهای تعریف شده برای پذیرش عملکرد دستکش و نیز جزئیات تست و بکارگیری آن ها مورد مقایسه و ارزیابی قرار گرفتند. همچنین محدودیت ها و نقاط ضعف این استانداردها در ارائه روش،های تست مناسب نیز مورد بررسی قرار گرفت.

یافته‌ها

در هر دو استاندارد آزمایش به صورت ضربات کنترل شده با جسمی به جرم 5/2 کیلوگرم و قطر 80 میلیمتر انجام می شود. استاندارد ANSI/ISEA138:2019 الزامات دستکش‌های طراحی‌شده برای محافظت از انگشتان دست و بند انگشتان در برابر نیروهای ضربه‌ای را تشریح می‌کند در حالی که استاندارد EN388:2016 برای دستکش های محافظتی الزامات مربوط به ارزیابی عملکرد دستکش¬ها در برابر سایش، برش تیغه، پارگی، سوراخ شدن و ضربه را بیان می کند. قبولی عملکرد دستکش در استاندارد شماره EN 388:2016 در صورتی است که که میانگین نیروی وارده بر سنسور نیرو در سندان کمتر از 7 کیلونیوتن (F ≤KN 7) باشد در حالی که در استاندارد شماره ANSI/ISEA 138:2019 ، سه سطح عملکرد بر اساس میانگین نیروی وارده بر سنسور نیرو در سندان تعریف می شود. هر دو استاندارد فقط قسمت پشتی دستکش را بدون کاربرد دست (طبیعی یا جایگزین) برای ارزیابی عملکرد دستکش در برابر ضربه در نظر می گیرند. علاوه بر این، هیچ الزامی برای آزمایش ناحیه متاکارپ، کف دست و دیگر قسمت های دستکش های محافظتی وجود ندارد.

نتیجه‌گیری

با وجود اینکه نسخه های مختلفی از این استانداردها در طول سال ها ارائه گردیده است، هنوز نقاط ضعف و خلاهایی مشاهده می شود. به منظور ارتقای استانداردهای موجود و بهبود شرایط دستکش های تولیدی و محافظت هر چه بیشتر افراد در برابر خطرات مکانیکی محیط کار، انجام مطالعات و آزمایشات گسترده ای برای تکمیل این استانداردها الزامی می باشد.

واژگان کلیدی

دستکش ایمنی، خطرات مکانیکی، استاندارد، تست دستکش

ارسال دیدگاه توسط مدیریت بسته شده است.