شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی و ارتباط آن با عوامل روانی - اجتماعی در کارکنان شاغل در اتاق عمل بیمارستان های دولتی همدان

شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی و ارتباط آن با عوامل روانی - اجتماعی در کارکنان شاغل در اتاق عمل بیمارستان های دولتی همدان

کد: G-1173

نویسندگان: سینا قاسمی ℗, شیردل زندی ©, بهزاد ایمنی, رامین رحمانی

زمان بندی: زمان بندی نشده!

برچسب:

دانلود: دانلود پوستر

خلاصه مقاله:

مقدمه

اختلالات اسکلتی عضلانی امروزه یکی از موضوعات مهم سلامت شغلی در جامعه مدرن بوده و یکی از سازمان هایی که کارکنان آن به طور جدی درگیر این نوع اختلالات هستند بیمارستان ها و کارکنان بهداشتی می باشند. همچنین این نوع اختلالات یکی از دلایل اصلی غیبت های ناشی از به شمار می روند. کارکنان اتاق عمل، یکی از گروه های شغلی حیاتی در بیمارستان ها هستند که در معرض ریسک بالایی برای ابتلا به این اختلالات هستند. با توجه به تناقض در نتایج مربوط به شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی در این کارکنان، مطالعه حاضر با هدف ارزیابی وضعیت اختلالات اسکلتی عضلانی و ارتباط آن با عوامل روانی - اجتماعی در کارکنان اتاق عمل بیمارستان های دولتی همدان انجام شد.

مواد و روش‌ها

برای انجام این مطالعه توصیفی تحلیلی که به صورت مقطعی در تابستان 1402 انجام شد، تعداد 96 نفر از کارکنان شاغل در اتاق عمل بیمارستان های دولتی شهر همدان، به صورت سرشماری و با درنظر گرفتن معیارهای ورود (حداقل یک سال سابقه کاری و نداشتن شغل دوم) مورد بررسی قرار گرفتند. ورود به مطالعه و همکاری افراد اختیاری بوده و رضایت آگاهانه از آن ها اخذ شد. با استفاده از پرسشنامه های شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی نوردیک و پرسشنامه روانی – اجتماعی کپنهاگن داده های مربوط به اختلالات اسکلتی عضلانی پرسنل و بررسی عوامل روانی و اجتماعی آنان ثبت شد. به کمک نرم افزار نسخه 24 و روش های آمار توصیفی و تحلیلی، داده های این مطالعه آنالیز شد. همچنین سطح معناداری 0/05 در نظر گرفته شد.

یافته‌ها

میانگین سن و سابقه کار افراد در این مطالعه به ترتیب برابر 6/68 ± 31/57 و 6/50 ± 8/10 بود. همچنین میانگین ساعات کاری روزانه و هفتگی به ترتیب 12/1±93/7 و 36/8±78/5 ساعت بود. در این مطالعه اکثر شرکت کنندگان (67/7%) از شرکت کنندگان خانم و متاهل(51/2%) بودند. یافته های این مطالعه نشان داد که و 95/8% پرسنل دارای بیش از یک ناراحتی، در نواحی مورد بررسی و مابقی افراد (4/2%) دارای یک ناراحتی اسکلتی عضلانی در نواحی مذکور بودند. بیشترین و کمترین شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی مربوط به کمر (60/4%) و آرنج (6/3%) بود. در این پژوهش بررسی سطح عوامل روانی – اجتماعی پرسنل نشان دهنده سطح متوسطی بود. آنالیز های آماری نشان داد که میزان سطح عوامل روانی – اجتماعی در بین افراد دارای درد در اندام های کمر، شانه ها، زانو ها و پاها نسبت به افراد فاقد درد در این اندام ها دارای تفاوت معنی داری بود.

نتیجه‌گیری

در میان پرسنل بخش اتاق عمل اغلب افراد حداقل در یک ناحیه تجربه درد داشته و شیوع درد اسکلتی عضلانی در ناحیه کمر بالا بود که نشان دهنده لزوم توجه بیشتر به اجرای مداخلات و آموزش های ارگونومیک در این بخش می باشد. همچنین در این مطالعه سطح عوامل روانی اجتماعی ارتباط معنی داری با وجود اختلالات اسکلتی عضلانی در برخی نواحی داشت که کنترل این عوامل می تواند جز گزینه های اصلاحی جهت بهبود شرایط کاری و کاهش میزان اختلالات اسکلتی عضلانی در آنان گردد.

واژگان کلیدی

اختلالات اسکلتی عضلانی، عوامل روانی - اجتماعی، اتاق عمل

ارسال دیدگاه توسط مدیریت بسته شده است.