Investigating the relationship between shift work and job stress in nurses in the treatment departments of one of Ahvaz teaching hospitals
Code: G-1135
Authors: حسینعلی رنگ کوی, ریحانه تقی پور © ℗
Schedule: Not Scheduled!
Download: Download Poster
Abstract:
Introduction
یکی از معضلات اساسی که در طی چند دهه اخیر به دنبال تحولات جوامع و روی آوردن به زندگی مدرن، انسان ها را در معرض خطر قرار داده است پدیده ی استرس است. استرس یا فشار روانی شایعترین، فراگیرترین و مخرب ترین نیروی موجود در جامعه امروزی است که بخش مهمی از آن ناشی از شغل آنهاست. نیروی کار هر کشور، بخش مهمی از سرمایه ملی آن کشور بوده و از پایه های توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی آن محسوب می شود. از این رو، تامین و حفظ سلامت نیروی کار، ایمنی و بهداشت محیط کار از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. استرس شغلی پدیده جهانی و رو به گسترش است که به عنوان یک عامل خطرساز در بروز بیماری های جسمی و روانی شناخته شده است و منجر به کاهش عملکرد و رضایت شغلی می گردد و استرس شغلی زمانی رخ می دهد که بین نیازهای شغلی، توانایی ها و قابلیت ها و خواسته های فرد هماهنگی وجود نداشته باشد.مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه بین نوبت کاری با استرس شغلی در پرستاران بخش های درمانی یکی از بیمارستان های آموزشی شهر اهواز صورت پذیرفت.
Methods and Materials / Case Report
در یک پژوهش توصیفی-تحلیلی و به روش مقطعی می باشد. به منظور بررسی ارتباط استرس شغلی و نوبت کاری 90 نفر از پرستاران یکی از بیمارستان های آموزشی اهواز از میان جامعه 160 نفری به طور تصادفی انتخاب شدند و به منظور بررسی میزان استرس شغلی از پرسشنامه ی استاندارد استرس شغلی اسیپو استفاده شده است و در نهایت برای استخراج اطلاعات پرسشنامه و تحلیل داده ها و بررسی ارتباط بین متغییرهای مورد مطالعه از نرم افزار SPSS23 و آزمون تی مستقل و جدول آنالیز واریانس و آزمون نرمالیتی شاپیروویک استفاده می کنیم.
Results
نتایج نشان می دهد که میانگین استرس شغلی در سه شیفت کاری تفاوت معناداری ندارد بنابراین استرس شغلی رابطه ای با شیفت کاری ندارد. میزان استرس شغلی در بخش های مختلف بیمارستان برابر است و میزان استرس رابطه معنی داری با بخش های مختلف بیمارستان ندارد، همچنین بین میزان تحصیلات و استرس شغلی رابطه معناداری وجود ندارد و به طور کلی میانگین استرس بین زنان و مردان یکسان بوده است.
Conclusion
نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد بین استرس شغلی و نوبت کاری، سن، جنسیت، وضعیت تاهل و میزان تحصیلات رابطه معناداری وجود ندارد لذا می توان به این نتیجه دست یافت که استرس شغلی از عوامل دموگرافیک و شیفت کاری تاثیر پذیر نبوده است و می توان بیان نمود که نوبت کاری عامل موثری در میزان و منابع استرس پرستاران این بیمارستان نمی باشد به گونه ای که میزان استرس در کارکنان نوبت کار شب برابر سایرین میباشد.
Key Words
پرستاران، استرس شغلی، شیفت کاری
Comments (0)
Post a comment
Post comment is closed by admin.