اعتبارسنجی تعدادی از شاخص‌های تجربی استرس گرمایی در پیش‌بینی پارامترهای فیزیولوژیک کارگران تحت شرایط شغلی و اقلیمی مختلف

اعتبارسنجی تعدادی از شاخص‌های تجربی استرس گرمایی در پیش‌بینی پارامترهای فیزیولوژیک کارگران تحت شرایط شغلی و اقلیمی مختلف

کد: G-1122

نویسندگان: سعید یزدانی راد, میلاد عباسی, مهدی شریف پور © ℗

زمان بندی: زمان بندی نشده!

برچسب:

دانلود: دانلود پوستر

خلاصه مقاله:

مقدمه

شاخص‌های تنش گرمایی برای ارزیابی سطح خطر تنش گرمایی بر روی کارگران در محیط‌های شغلی توسعه یافته‌اند اما اعتبار این شاخص‌ها ممکن است تحت شرایط مختلف متفاوت باشد. تاکنون مطالعه جامعی که اعتبار این شاخص‌ها را با یکدیگر مقایسه کند انجام نشده است لذا این مطالعه به بررسی اعتبارسنجی هجده شاخص تجربی استرس گرمایی که در سطح جهانی مورد استفاده قرار می‌گیرند و در پژوهش‌های متنوع به کار گرفته شده‌اند از جمله ET، CET، DI، WD، MDI، AT، HUMIDEX، WBGT، WBDT، FITS، THI، OT، Teq، TSI، HI، ESI، New ET و h در پیش‌بینی پارامترهای فیزیولوژیک کارگران تحت شرایط مختلف شغلی و اقلیمی می‌پردازد.

مواد و روش‌ها

این مطالعه مقطعی، با ۲۰۱ کارمند مرد شاغل در صنایع فولادی واقع در منطقه‌ای گرم و خشک و صنایع پتروشیمی واقع در محیطی گرم و مرطوب انجام شد. مهم‌ترین تفاوت بین این دو صنعت، شرایط اقلیمی بود به طوری که رطوبت نسبی صنعت پتروشیمی بیشتر بود. در صنعت فولاد، دامنه دمای خشک20 تا 45 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 9 تا 40 درصد و دمای تابشی برابر 20 تا 70 درجه سلسیوس بود. در ابتدا، اطلاعات فردی و ‌زمینه‌ای آن‌ها جمع‌آوری شد. پس از استراحت ۳۰ دقیقه‌ای، ضربان قلب و دمای تمپانیک شرکت‌کنندگان اندازه‌گیری شد. سپس افراد به محل کار بازگشته و به کار خود ادامه دادند. در پایان ۹۰ دقیقه، ضربان قلب و دمای تمپانیک کارگران مجدداً اندازه‌گیری شد. علاوه بر این، محققان نرخ متابولیسم و میزان مقاومت حرارتی لباس‌های آن‌ها را برآورد کردند. پارامترهای محیطی شامل دمای خشک، دمای تر، دمای تابشی، رطوبت نسبی و سرعت جریان هوا در وقفه‌های زمانی ۳۰، ۶۰ و ۹۰ دقیقه نیز جمع‌آوری شدند. اطلاعات اضافی برای محاسبه شاخص‌های محیطی نیز ثبت شد. سپس مقادیر هر یک از شاخص‌های محیطی محاسبه شدند. در نهایت، اعتبارسنجی هر شاخص تحت شرایط مختلف ارزیابی شد.

یافته‌ها

نتایج نشان داد که بیشترین ضرایب رگرسیون با دمای تمپانیک، به ترتیب مربوط به شاخص‌های CET (۶۸۲۲/0)، TSI (۶۶۹۷/0)، WBGT (۶۶۹۲/0) و ESI (۶۴۱۵/0) بود. بزرگترین ضرایب رگرسیون با ضربان قلب نیز به ترتیب متعلق به شاخص‌های TSI (۴۶۸۷/0)، OT (۴۵۴۵/0)، CET (۴۴۴۹/0) و Teq (۴۴۴۹/0) بود. بر اساس این نتایج، بیشترین دقت‌ تشخیصی منحنی‌های ROC برای دمای تمپانیک مربوط به شاخص‌های WBGT، CET و HI با AUC به ترتیب ۹۱۳/0، ۹۱۲/0 و ۹۱۰/0 بودند.

نتیجه‌گیری

در کل، نتایج نشان داد که دو شاخص WBGT و CET از میان شاخص‌های تجربی اعتبارسنجی قوی‌تری دارند. در حقیقت، این دو شاخص نتایج قابل اعتمادتری را هنگام ارزیابی استرس گرمایی در محیط‌های گرم و خشک و همچنین گرم و مرطوب ارائه می‌دهند. بنابراین، توصیه می‌شود در چنین شرایط آب‌و‌هوایی به استفاده از این دو شاخص اولویت داده شود. با این حال، هر یک از این شاخص‌های تجربی بهترین دقت را تحت شرایط خاصی دارند. بنابراین، نیاز به توسعه شاخص‌های جدید برای ارزیابی دقیق تنش گرمایی تحت شرایط مختلف وجود دارد.

واژگان کلیدی

شاخص‌های تجربی، استرس گرمایی، تنش گرمایی، دمای مرکزی بدن، ضربان قلب

ارسال دیدگاه توسط مدیریت بسته شده است.