The effect of wrist angle on the variability of grip strength in standing and sitting postures

The effect of wrist angle on the variability of grip strength in standing and sitting postures

Code: G-1110

Authors: داوود افشاری, مریم نوراللهی درآباد © ℗, نیلوفر چینی ساز, مریم سیدطبیب

Schedule: Not Scheduled!

Tag:

Download: Download Poster

Abstract:

Introduction

قدرت چنگش تحت تأثیر فاکتورهای زیادی است. تعیین فاکتورهای موثر بر آن در طراحی ایستگاه ها و روش های کار از اهمیت زیادی برخوردار می باشد. لذا مطالعه حاضر با هدف تجزیه و تحلیل تغییرات قدرت چنگش و تعیین فاکتورهای موثر بر آن انجام شد.

Methods and Materials / Case Report

در مطالعه حاضر با توجه به معیارهای ورد به مطالعه 15 زن و 15 مرد دانشجو شرکت کردند. میانگین سن شرکت کنندگان 22.4 ±2.3 سال بود. در ابتدا 14 بعد آنتروپومتریک دست، وزن و قد افراد اندازه گیری شد. اندازه گیری قدرت چنگش به ‌وسیله‌ ‌‌دینامومتر SAEHAN‌ ساخت کشورکره جنوبی انجام شد. برای هر فرد در دو پوسچر نشسته و ایستاده استاندارد، قدرت چنگش دست غالب، در زاویه 90 درجه ساعد-بازو و چهار زاویه مچ (0 درجه، 30 درجه فلکشن، 30 درجه اکستنشن و فول اکستنشن) اندازه گیری شد. در هر مرحله از آزمون، از فرد خواسته شد که با تمام قدرت دسته دینامومتر را فشار دهد، هر فرددر هر مرحله چنگش، دینامومتر را تقریباً 3 ثانیه محکم نگه داشت، سپس دو دقیقه استراحت کرد، این تست 3 بار برای هر آزمودنی انجام شد. ترتیب انجام حالات مختلف آزمایش به صورت تصادفی انتخاب شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از SPSS و Smart PLS انجام شد.

Results

نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین میانگین قدرت چنگش در دو حالت نشسته و ایستاده، در زاویه صفر درجه ی مچ و اکستنشن کامل بوده است. بر مبنای نتایج به دست آمده مشخص شد که تغییرات قدرت چنگش در تمام زوایای مورد بررسی در حالت نشسته و ایستاده، آهنگ تغییر یکسانی داشتند و مقادیر قدرت چنگش، در حالت ایستاده نسبت به نشسته بیشتر بود. بیشترین اختلاف در مقادیر قدرت چنگش در دو حالت ایستاده و نشسته در اکستنشن کامل مچ بود، در واقع شدت زوایه مچ در حالت نشسته، تاثیر منفی بیشتری بر قدرت چنگش داشت. نتایج نشان داد که جنسیت رابطه معناداری با قدرت چنگش دارد و مرد ها نسبت به زنان قدرت چنگش بیشتری داشتند (0.567=β). رابطه معناداری بین قد (0.322-=β) و وزن (0.374-=β) با قدرت چنگش مشاهده نشد. از گروه ابعاد آنتروپومتریک دست به جز عمق کف دست، سایر ابعاد رابطه مستقیم معناداری با قدرت چنگش داشتند، همچنین طول دست (0.923-=β) بیشترین سهم تاثیر بر قدرت چنگش را داشت. نتایج نشان داد که حالت ایستاده (0.984-=β) و حالت نشسته (0.983-=β) تاثیر تقریبا یکسانی بر قدرت چنگش داشتند. از میان زوایای مچ، در حالت ایستاده،°0 و اکستنشن کامل مچ به ترتیب بیشترین و کمترین سهم را در قدرت چنگش داشتند، در حالت نشسته نیز،°30 اکستنشن بیشترین(0.970-=β) و اکستنشن کامل (0.924-=β)کمترین تاثیر را داشتند.

Conclusion

مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر زاویه مچ دست بر تغییرپذیری قدرت چنگش در دو پوسچر ایستاده و نشسته انجام شد. بر مبنای نتایج به دست آمده مشخص شد که پوسچر، زاویه مچ، جنسیت و ابعاد آنتروپومتریک دست به طور قابل توجهی بر قدرت چنگش تأثیر گذار می باشند. بنابراین با توجه به تاثیر فاکتورهای مورد بررسی بر قدرت چنگش، یافته‌های این مطالعه می‌تواند به دانش موجود برای طراحی وظایف و ایستگاه های کاری کمک کند.

Key Words

قدرت چنگش ، زاویه، ابعاد آنتروپومتریک

Post comment is closed by admin.