بررسی تأثیر عوامل مرتبط با سامانه کار بر عملکرد رانندگان اتوبوس شهری با تعیین نقش میانجیگری بار کار ذهنی با استفاده از یک مدل‌سازی ساختاری SEM: (Structural Equation Modeling)
کد: G-1108
نویسندگان: فاطمه علی بیگیان © ℗, رضا کاظمی, حمیدرضا مکرمی
زمان بندی: زمان بندی نشده!
دانلود: دانلود پوستر
خلاصه مقاله:
مقدمه
بار کار ذهنی به عنوان یک عامل میانجی بین عوامل سه‌گانه وظیفه‌ای، عوامل انسانی، فردی و سایر عوامل از طرفی بر عملکرد راننده نقش اساسی دارد؛ به عبارتی، این عوامل با تأثیر بر بار کار ذهنی می‌توانند باعث کاهش عملکرد راننده و در نهایت، افزایش خطای انسانی و بروز حادثه شوند؛ بنابراین شناسایی این عوامل و تعدیل آن‌ها از طریق کاهش بار کار ذهنی می‌تواند باعث بهبود عملکرد و ایمنی رانندگی شود. لذا هدف این مطالعه تعیین ارتباط عوامل مؤثر بر عملکرد رانندگان با نقش میانجیگری بار کار ذهنی از طریق مدل‌سازی ساختاری است.
مواد و روش‌ها
مطالعه حاضر پژوهشی از نوع ترکیبی کیفی و کمی مقطعی می‌باشد که در میان 151 نفر از رانندگان اتوبوس های شهری انجام شد. این مطالعه در دوفاز کیفی و کمی با استفاده از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه ESS، پرسشنامه DALI، پرسشنامه DBQ و پرسشنامه جنبه‌های سازمانی (محقق ساخت) انجام شد. به منظور بررسی و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزارهای Excel 2016 و SPSS نسخهی 23 و MAXQDA 10و Smart PLS استفاده شد.
یافته‌ها
در بخش کیفی سیصد و نود و نه کد اولیه از ده مصاحبه استخراج شد. ادغام کدهای مشابه با بارهای معنایی یکسان، 399 کد فشرده را تولید کرد که در پنج دسته و 29 زیردسته قرار گرفتند. در نهایت کدهای به‌دست‌آمده و مقوله‌های مربوطه در پنج موضوع طبقه‌بندی شدند که با عناصر پنج‌گانه سیستم کار مطابقت داشتند: فرد، سازمان، وظیفه، محیط، ابزار و فناوری. نتایج نشان داد که سطح تحصیلات، شیفت کاری، فعالیت ورزشی، مالکیت، نوع اتوبوس، وضعیت ترافیک، و ساعت کار در هفته، هیچ تاثیر معنی داری بر عملکرد رانندگی و بار کار ذهنی رانندگان نداشت. بر اساس نتایج متغیرهای پایانه اتوبوس رانی، سابقه کار، و سن راننده دارای ارتباط آماری معنی داری با عملکرد راننده بودند، اما ارتباط آن ها با بار کار ذهنی معنی دار نشد. همچنین نتایج نشان داد که وزن راننده دارای ارتباط آماری معنی داری با بارکار ذهنی راننده بود اما ارتباط معنی داری با عملکرد راننده نداشت. بر اساس نتایج خواب آلودگی و سطح رضایت با میانجی گری بارکار ذهنی بیشترین تاثیر مثبت را بر عملکرد رانندگی داشتند و وضعیت سلامتی نیز با میانجی گری بارکار ذهنی بیشترین تاثیر منفی را بر عملکرد داشت.
نتیجه‌گیری
رویکردهای کیفی و تحلیل محتوای هدایت‌شده برای کشف محرک‌های عملکرد مناسب بودند. این دانش مهم است؛ زیرا تحقیقات نشان می دهد که رانندگان اتوبوس شهری به دلیل نیاز به تعادل بین الزامات ایمنی، خدمات مشتری و مقررات سازمانی با استرس روانی بیشتری در مقایسه با مشاغل دیگر مواجه هستند. یافته های کلیدی تأثیر قابل توجه درآمد و مزایا را بر عملکرد همه کارگران برجسته می کند، در حالی که موضوع قدردانی از کارکنان نیز در رابطه با سایر عوامل سازمانی ظاهر می شود.
واژگان کلیدی
بارکاری ذهنی، عملکرد رانندگان، رفتار رانندگی، کیفیت خواب
دیدگاه ها (0)
ارسال یک دیدگاه
ارسال دیدگاه توسط مدیریت بسته شده است.